Odmiana imienia Renateczka przez przypadki

Renateczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Renateczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Renateczki

Celownik
(komu? czemu?):Renateczce

Biernik
(kogo? co?):Renateczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Renateczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Renateczce

Wołacz
(hej!):Renateczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RenateczkaW domu Renateczka często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Renateczka.
Autorem niniejszego tekstu jest Renateczka.
Jeśli jednak przegrasz, Renateczka zostaje z nami.
Jak już wiecie mam na imię Renateczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RenateczkiPrzed domem Renateczki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Renateczki.
W domu babci Renateczki od zawsze stał stary zegar.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Renateczki.
Przez cały dzień czułam wzrok Renateczki na sobie.

Celownik:
(komu? czemu?)
RenateczceNapisałem wiersz dzięki Renateczce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Renateczce coś się stało.
Tym razem nie damy Renateczce dojść do głosu.
Dzięki Renateczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Renateczce.

Biernik:
(kogo? co?)
RenateczkęPatrzę na Renateczkę i nic nie rozumiem.
Spotkałam Renateczkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Renateczkę zaczęło to nieco irytować.
Czekałam na Renateczkę w kawiarni.
Lubię Renateczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RenateczkąKasia z Renateczką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Tym razem korespondowałam z Renateczką.
Zginął w pojedynku z Renateczką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Renateczką na krytym basenie.
Idę na spacer z Renateczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RenateczceTen wiersz jest o Renateczce.
Artykuł o Renateczce wywołał burzę w mediach.
Rozmawiam o Renateczce.
Na koniec parę słów o Renateczce.
Powiedz mi, co myślisz o Renateczce.

Wołacz:
(hej!)
RenateczkoDobranoc Renateczko!
Dziękuję Renateczko za rozmowę!
Witaj Renateczko!
Gdzie jesteś Renateczko!?
Renateczko! Uważaj!