Odmiana imienia Remek przez przypadki

Remek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Remek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Remka

Celownik
(komu? czemu?):Remkowi

Biernik
(kogo? co?):Remka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Remkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Remku

Wołacz
(hej!):Remku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RemekRemek tego nie widzi.
Ma na imię Remek.
Remek wraca do domu.
Remek nie umie grać na gitarze.
Jutro Remek wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RemkaWysyłam list do Remka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Remka.
Pożyczę od Remka samochód i możemy jechać.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Remka.
Nie ma Remka.

Celownik:
(komu? czemu?)
RemkowiTym razem nie damy Remkowi dojść do głosu.
Słoik z kawą wyleciał Remkowi z rąk.
Oddaję Remkowi list.
Korzysta z okazji, by wyznać Remkowi miłość.
Coś muszę Remkowi powiedzieć, stoi i czeka.

Biernik:
(kogo? co?)
RemkaRemka zaświerzbiały ręce.
Spojrzała na Remka jeszcze raz.
Obserwuję Remka bardzo uważnie.
Patrzy na Remka wyczekująco.
W Remka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RemkiemZobacz wywiad z Remkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Siedzieliśmy z Remkiem na ławce w parku.
Jadę na wycieczkę razem z Remkiem.
Obie z Remkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Weekend spędzony z Remkiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RemkuWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Remku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Remku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Remku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Remku.
Powiedz mi, co myślisz o Remku.

Wołacz:
(hej!)
RemkuDzień dobry Remku!
Dobranoc Remku!
Remku! Wróć do mnie!
Cześć Remku!
Remku! Gdzie jesteś?