Odmiana imienia Reinholdek przez przypadki

Reinholdek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Reinholdek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Reinholdka

Celownik
(komu? czemu?):Reinholdkowi

Biernik
(kogo? co?):Reinholdka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Reinholdkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Reinholdku

Wołacz
(hej!):Reinholdku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ReinholdekReinholdek wraca do domu.
Reinholdek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś Reinholdek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Reinholdek nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Reinholdek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ReinholdkaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Reinholdka.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Reinholdka.
Przyglądałam się dłoniom Reinholdka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Reinholdka.
Najbardziej polubiłam ojca Reinholdka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ReinholdkowiDaję Reinholdkowi, to co najlepsze we mnie.
Napisałem wiersz dzięki Reinholdkowi.
Dzięki Reinholdkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Reinholdkowi oczy błyszczą.
Przyglądam się Reinholdkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ReinholdkaWidzę Reinholdka.
Zdjęcie przesłane przez Reinholdka.
Odprowadziłam Reinholdka do wyjścia.
Spoglądam na Reinholdka.
Doprowadził tym Reinholdka do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ReinholdkiemWieczorem z Reinholdkiem znowu idziemy na spacer.
Zostanę tu tylko z Reinholdkiem i chłopakami.
Jadę z Reinholdkiem na dyskotekę.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Reinholdkiem.
Byliśmy z Reinholdkiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ReinholdkuArtykuł o Reinholdku wywołał burzę w mediach.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Reinholdku.
Kiedyś chciałam napisać o Reinholdku.
Myślę o Reinholdku.
Mówimy tu oczywiście o Reinholdku.

Wołacz:
(hej!)
ReinholdkuWitaj Reinholdku!
Gdzie jesteś Reinholdku!?
Dzień dobry Reinholdku!
Cześć Reinholdku!
Dobry wieczór Reinholdku!