Odmiana imienia Reginka przez przypadki

Reginka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Reginka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Reginki

Celownik
(komu? czemu?):Regince

Biernik
(kogo? co?):Reginkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Reginką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Regince

Wołacz
(hej!):Reginko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ReginkaReginka chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Reginka.
Reginka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ja i Reginka nie wiedziałyśmy, co robić.
Reginka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ReginkiPostanowiłam zadzwonić do Reginki.
Specjalnością Reginki jest jazda na koniu.
Przed sobą ujrzałam rękę Reginki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Reginki.
Tata Reginki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
ReginceRegince włosy stanęły dęba na głowie.
Regince przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Regince święta nabrały nowego wymiaru.
Słoik z kawą wyleciał Regince z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Regince.

Biernik:
(kogo? co?)
ReginkęNa Reginkę spłynęła niewymowna ulga.
Nieśmiało gładzi Reginkę po włosach.
Reginkę zaświerzbiały ręce.
Reginkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Reginkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ReginkąJa z Reginką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Reginką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Zobacz wywiad z Reginką oraz innymi uczestnikami finału.
Zostaliśmy z Reginką w salonie sami.
Śpiewam z Reginką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ReginceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Regince.
Mowa oczywiście o Regince.
Rozmawiam o Regince.
Mamrotał coś o Regince, gdy podtrzymywał się ściany.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Regince.

Wołacz:
(hej!)
ReginkoDobry wieczór Reginko!
Reginko! Wróć do mnie!
Dobranoc Reginko!
Gdzie jesteś Reginko!?
Dziękuję Reginko za rozmowę!