Odmiana imienia Rebekulka przez przypadki

Rebekulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rebekulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rebekulki

Celownik
(komu? czemu?):Rebekulce

Biernik
(kogo? co?):Rebekulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rebekulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rebekulce

Wołacz
(hej!):Rebekulko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RebekulkaJutro Rebekulka wyjdzie ze szpitala.
Rebekulka chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Rebekulka.
Dopiero do mnie dotarło, że Rebekulka już tu jest.
Na drugie imię mam Rebekulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RebekulkiPóki co dodaję zdjęcia Rebekulki z wakacji.
Od razu zobaczyła ich mama Rebekulki.
Zaproszenia na urodziny Rebekulki są gotowe.
Uroda Rebekulki miała potężną moc.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Rebekulki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RebekulceKto wie, może Rebekulce wyjdzie do na dobre.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Rebekulce coś się stało.
Oddaję Rebekulce list.
Dzięki Rebekulce święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Rebekulce dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
RebekulkęNa Rebekulkę spłynęła niewymowna ulga.
Rebekulkę znalazłam w recepcji hotelu.
Przed sesją zapytałam Rebekulkę co lubi.
Rebekulkę zaczęło to nieco irytować.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Rebekulkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RebekulkąJa z Rebekulką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostaliśmy z Rebekulką w salonie sami.
Razem z Rebekulką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zginął w pojedynku z Rebekulką.
Przez chwilę oboje z Rebekulką patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RebekulceWarto także pomyśleć chwilę o Rebekulce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Rebekulce.
Kiedyś chciałam napisać o Rebekulce.
Od ostatniego wpisu o Rebekulce wydarzyło się sporo.
Śpiewam o Rebekulce.

Wołacz:
(hej!)
RebekulkoRebekulko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Rebekulko!
Cześć Rebekulko!
Gdzie jesteś Rebekulko!?
Witaj Rebekulko!