Odmiana imienia Rebekuśka przez przypadki

Rebekuśka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Rebekuśka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Rebekuśki

Celownik
(komu? czemu?):Rebekuśce

Biernik
(kogo? co?):Rebekuśkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Rebekuśką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Rebekuśce

Wołacz
(hej!):Rebekuśko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RebekuśkaRebekuśka nie umie grać na gitarze.
Rebekuśka nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Rebekuśka.
Rebekuśka ma katar i źle się czuje.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Rebekuśka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RebekuśkiRęka Rebekuśki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Rebekuśki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Rebekuśki.
W domu babci Rebekuśki od zawsze stał stary zegar.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Rebekuśki.

Celownik:
(komu? czemu?)
RebekuśceZostawiam Rebekuśce karteczkę i już mnie nie ma.
Zerwał jabłko i podał je Rebekuśce.
Coś muszę Rebekuśce powiedzieć, stoi i czeka.
Przyglądam się Rebekuśce.
Dzięki Rebekuśce mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
RebekuśkęChwyciła Rebekuśkę za rękaw płaszcza.
Sierżant wpatrywał się w Rebekuśkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzę na Rebekuśkę i nic nie rozumiem.
Widzę Rebekuśkę.
Kacper patrzył na Rebekuśkę ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RebekuśkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Rebekuśką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Rebekuśką.
Kasia z Rebekuśką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Wieczorem z Rebekuśką znowu idziemy na spacer.
Dorota spotkała się z Rebekuśką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RebekuścePamiętajmy o Rebekuśce i jej rodzinie.
Powiedz mi, co myślisz o Rebekuśce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Rebekuśce.
W powrotnej drodze myślał o Rebekuśce.
Myślał o Rebekuśce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
RebekuśkoWitaj Rebekuśko!
Dobranoc Rebekuśko!
Cześć Rebekuśko!
Hej Rebekuśko!
Rebekuśko! Uważaj!