Odmiana imienia Raul przez przypadki

Raul imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Raul

Dopełniacz
(kogo? czego?):Raula

Celownik
(komu? czemu?):Raulowi

Biernik
(kogo? co?):Raula

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Raulem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Raulu

Wołacz
(hej!):Raulu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RaulJak już wiecie mam na imię Raul.
Raul odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Raul grzecznie śpi.
Co robi Raul?
Gdzie jest Raul?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RaulaSerce Raula stanęło na moment.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Raula.
Ręka Raula uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postawa Raula była zupełnie inna.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Raula.

Celownik:
(komu? czemu?)
RaulowiOpowiedziałam Raulowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Raulowi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Raulowi.
Rozalia z troską przyglądała się Raulowi.
Co tej Raulowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
RaulaNa Raula moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Podchodzi, całuje Raula i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Raula.
W końcu obudzili Raula, żeby ich ratował.
Raula zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RaulemJa z Raulem chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Raulem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Raulem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wczoraj wracamy z Raulem od lekarza.
Zginął w pojedynku z Raulem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RauluMówimy tu oczywiście o Raulu.
Czasami myślę sobie o Raulu.
A o Raulu to i słowa rzec nie umiał.
Dzisiaj chciałam napisać o Raulu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Raulu.

Wołacz:
(hej!)
RauluDziękuję Raulu za rozmowę!
Raulu! Wróć do mnie!
Cześć Raulu!
Raulu! Gdzie jesteś?
Witaj Raulu!