Odmiana imienia Ratibor przez przypadki

Ratibor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ratibor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ratibora

Celownik
(komu? czemu?):Ratiborowi

Biernik
(kogo? co?):Ratibora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ratiborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ratiborze

Wołacz
(hej!):Ratiborze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RatiborMam na imię Ratibor.
Ratibor chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Ratibor?
Za chwilę wróci Ratibor z lasu.
Ratibor odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RatiboraZostało sto dni do narodzin Ratibora.
Jadę do Ratibora.
Ratibora siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ratibora.
Ręka Ratibora uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
RatiborowiNie wiem, co powiedzieć Ratiborowi.
Przyglądam się Ratiborowi.
Rozalia z troską przyglądała się Ratiborowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ratiborowi.
Kto wie, może Ratiborowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
RatiboraWidzę Ratibora.
Postaram się namówić Ratibora na spacer.
Patrzył na Ratibora z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Ratibora i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Ratibora do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RatiboremWieczorem z Ratiborem znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Ratiborem.
Oboje z Ratiborem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozmawiam z Ratiborem.
Byliśmy z Ratiborem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RatiborzeHipnotyzująca powieść o Ratiborze i płatnym mordercy.
Mowa oczywiście o Ratiborze.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ratiborze.
Kilka słów od autora materiału o Ratiborze.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Ratiborze.

Wołacz:
(hej!)
RatiborzeDziękuję Ratiborze za rozmowę!
Ratiborze! Gdzie jesteś?
Cześć Ratiborze!
Hej Ratiborze!
Ratiborze! Uważaj!