Odmiana imienia Radosławka przez przypadki

Radosławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Radosławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Radosławki

Celownik
(komu? czemu?):Radosławce

Biernik
(kogo? co?):Radosławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Radosławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Radosławce

Wołacz
(hej!):Radosławko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RadosławkaDziś Radosławka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Radosławka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Radosławka ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Radosławka z lasu.
W domu Radosławka często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RadosławkiPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Radosławki.
Postanowiłam zadzwonić do Radosławki i chłopaków.
Tata Radosławki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Jadę do Radosławki.
Tata Radosławki sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
RadosławceNapisałem wiersz dzięki Radosławce.
Radosławce włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Radosławce święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Radosławce o swoich zainteresowaniach.
Radosławce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
RadosławkęChwyciła Radosławkę za rękaw płaszcza.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Radosławkę.
Radosławkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Radosławkę z zaciekawieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Radosławkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RadosławkąAle można sobie zrobić zdjęcie z Radosławką.
Pracuję z Radosławką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Radosławką.
Siedzieliśmy z Radosławką na kanapie.
Razem z Radosławką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RadosławceNaszą piosenkę pisali z myślą o Radosławce.
Dyskutuję o Radosławce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Radosławce.
Więcej o Radosławce znajdziecie na naszej stronie.
Na pewno słyszałyście o Radosławce.

Wołacz:
(hej!)
RadosławkoRadosławko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Radosławko!
Cześć Radosławko!
Radosławko! Gdzie jesteś?
Witaj Radosławko!