Odmiana imienia Radomirunia przez przypadki

Radomirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Radomirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Radomiruni

Celownik
(komu? czemu?):Radomiruni

Biernik
(kogo? co?):Radomirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Radomirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Radomiruni

Wołacz
(hej!):Radomiruniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RadomiruniaMa na imię Radomirunia.
Za chwilę wróci Radomirunia z lasu.
Radomirunia nie umie grać na gitarze.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Radomirunia.
Radomirunia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RadomiruniSpecjalnością Radomiruni jest jazda na koniu.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Radomiruni.
Nie ma Radomiruni.
Tato Radomiruni produkował abażury.
Serce Radomiruni stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
RadomiruniKto wie, może Radomiruni wyjdzie do na dobre.
Radomiruni oczy błyszczą.
Oddaję Radomiruni list.
Daję Radomiruni, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Radomiruni dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
RadomirunięSpojrzał na Radomirunię i uśmiechnął się.
Radomirunię zaczęło to nieco irytować.
Lubię Radomirunię.
Podchodzi, całuje Radomirunię i idzie do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Radomirunię co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RadomiruniąRozmawiam z Radomirunią.
Zginął w pojedynku z Radomirunią.
Idę na spacer z Radomirunią.
Oboje z Radomirunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Radomirunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RadomiruniKiedyś chciałam napisać wiersz o Radomiruni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Radomiruni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Radomiruni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Radomiruni.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Radomiruni.

Wołacz:
(hej!)
RadomiruniuHej Radomiruniu!
Witaj Radomiruniu!
Dobranoc Radomiruniu!
Dobry wieczór Radomiruniu!
Dzień dobry Radomiruniu!