Odmiana imienia Radomirka przez przypadki

Radomirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Radomirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Radomirki

Celownik
(komu? czemu?):Radomirce

Biernik
(kogo? co?):Radomirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Radomirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Radomirce

Wołacz
(hej!):Radomirko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
RadomirkaRadomirka nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Radomirka umiera.
Ja i Radomirka nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Radomirka.
Radomirka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
RadomirkiPożyczę od Radomirki samochód i możemy jechać.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Radomirki.
Nie lubię Radomirki.
Prosimy o pomoc dla Radomirki.
Specjalnością Radomirki jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
RadomircePowiedz wszystkim i Radomirce, że nic mi nie jest.
Słoik z kawą wyleciał Radomirce z rąk.
Nie wiem, co powiedzieć Radomirce.
Proszę Radomirce nie dokuczać!
Radomirce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
RadomirkęRadomirkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Zdjęcie przesłane przez Radomirkę.
Nieśmiało gładzi Radomirkę po włosach.
Lubię Radomirkę.
Spojrzałem znacząco na Radomirkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
RadomirkąZakończyliśmy edycję kwietniową z Radomirką.
Zostanę tu tylko z Radomirką i chłopakami.
Ja z Radomirką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Idę na spacer z Radomirką.
Śpiewam z Radomirką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
RadomirceZastanawiam się czy powiedzieć mami o Radomirce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Radomirce.
Przygotowuje książkę o Radomirce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Radomirce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Radomirce.

Wołacz:
(hej!)
RadomirkoDzień dobry Radomirko!
Radomirko! Wróć do mnie!
Dobranoc Radomirko!
Dobry wieczór Radomirko!
Hej Radomirko!