Odmiana imienia Pulcherka przez przypadki

Pulcherka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pulcherka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pulcherki

Celownik
(komu? czemu?):Pulcherce

Biernik
(kogo? co?):Pulcherkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pulcherką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pulcherce

Wołacz
(hej!):Pulcherko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PulcherkaZa chwilę wróci Pulcherka z lasu.
Pulcherka tego nie widzi.
Pulcherka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dziś Pulcherka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Pulcherka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PulcherkiPrzed sobą ujrzałam rękę Pulcherki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Pulcherki.
W domu babci Pulcherki od zawsze stał stary zegar.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Pulcherki.
Zbieramy na nowy wózek dla Pulcherki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PulcherceJa na pewno przekaże swój procent Pulcherce.
Zszedłem z drogi Pulcherce i usiadłem w fotelu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Pulcherce coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Pulcherce z rąk.
Proszę Pulcherce nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
PulcherkęNieśmiało gładzi Pulcherkę po włosach.
Spotkałam Pulcherkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spoglądam na Pulcherkę.
Na Pulcherkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Obserwuję Pulcherkę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PulcherkąJa z Pulcherką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Tym razem korespondowałam z Pulcherką.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Pulcherką.
Ja z Pulcherką chcemy się przebrać za wampiry.
Jadę na wycieczkę razem z Pulcherką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PulcherceNaszą piosenkę pisali z myślą o Pulcherce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Pulcherce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Pulcherce.
Ten wiersz jest o Pulcherce.
W powrotnej drodze myślał o Pulcherce.

Wołacz:
(hej!)
PulcherkoDobry wieczór Pulcherko!
Pulcherko! Uważaj!
Hej Pulcherko!
Witaj Pulcherko!
Dziękuję Pulcherko za rozmowę!