Odmiana imienia Pudencjannka przez przypadki

Pudencjannka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pudencjannka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pudencjannki

Celownik
(komu? czemu?):Pudencjannce

Biernik
(kogo? co?):Pudencjannkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pudencjannką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pudencjannce

Wołacz
(hej!):Pudencjannko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PudencjannkaDla mnie było już jasne, ze Pudencjannka umiera.
Co robi Pudencjannka?
Pudencjannka chce pójść ze mną na spacer.
Pudencjannka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ja i Pudencjannka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PudencjannkiNie lubię Pudencjannki.
Jestem mamą Pudencjannki i jeszcze trojga innych dzieci.
Zaproszenia na urodziny Pudencjannki są gotowe.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Pudencjannki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Pudencjannki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PudencjannceDzięki Pudencjannce mamy kolejny artykuł po polsku.
Napisałem wiersz dzięki Pudencjannce.
Przyglądam się Pudencjannce.
Ja na pewno przekaże swój procent Pudencjannce.
Daję Pudencjannce, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
PudencjannkęWidzę Pudencjannkę.
Postaram się namówić Pudencjannkę na spacer.
Sierżant wpatrywał się w Pudencjannkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Pudencjannkę zaczęło to nieco irytować.
Lubię Pudencjannkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PudencjannkąWieczorem z Pudencjannką znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Pudencjannką.
Refleksyjnie po spotkaniu z Pudencjannką.
Zginął w pojedynku z Pudencjannką.
Idę na spacer z Pudencjannką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PudencjanncePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Pudencjannce.
Przygotowuje książkę o Pudencjannce.
Chciałbym być teraz przy Pudencjannce.
Dyskutuję o Pudencjannce.
Zapraszam na film dokumentalny o Pudencjannce.

Wołacz:
(hej!)
PudencjannkoWitaj Pudencjannko!
Pudencjannko! Gdzie jesteś?
Pudencjannko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Pudencjannko!?
Pudencjannko! Uważaj!