Odmiana imienia Przemysłek przez przypadki

Przemysłek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Przemysłek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Przemysłka

Celownik
(komu? czemu?):Przemysłkowi

Biernik
(kogo? co?):Przemysłka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Przemysłkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Przemysłku

Wołacz
(hej!):Przemysłku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PrzemysłekPrzemysłek nie umie grać na gitarze.
Dla mnie było już jasne, ze Przemysłek umiera.
Za chwilę wróci Przemysłek z lasu.
Ja i Przemysłek nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Przemysłek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PrzemysłkaW słuchawce usłyszałam głos Przemysłka.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Przemysłka.
Tata Przemysłka poszedł otworzyć drzwi.
Specjalnością Przemysłka jest jazda na koniu.
Dziadek Przemysłka w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
PrzemysłkowiPrzemysłkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Przemysłkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Przemysłkowi list.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Przemysłkowi.
Zerwał jabłko i podał je Przemysłkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
PrzemysłkaPrzyniesiona przez Przemysłka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Przemysłka w wymownym geście.
Widzę Przemysłka.
Widziałem dzisiaj Przemysłka z mojej klasy.
Spojrzała na Przemysłka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PrzemysłkiemRazem z Przemysłkiem zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój razem z Przemysłkiem.
Wieczorem z Przemysłkiem znowu idziemy na spacer.
Wymyśliłam z Przemysłkiem nową zabawę.
Siedzieliśmy z Przemysłkiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PrzemysłkuMarzę o Przemysłku.
Artykuł o Przemysłku wywołał burzę w mediach.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Przemysłku.
Przynajmniej tak myślał tata o Przemysłku.
No a teraz trochę więcej o Przemysłku.

Wołacz:
(hej!)
PrzemysłkuDziękuję Przemysłku za rozmowę!
Witaj Przemysłku!
Przemysłku! Wróć do mnie!
Przemysłku! Uważaj!
Gdzie jesteś Przemysłku!?