Odmiana imienia Przemka przez przypadki

Przemka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Przemka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Przemki

Celownik
(komu? czemu?):Przemce

Biernik
(kogo? co?):Przemkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Przemką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Przemce

Wołacz
(hej!):Przemko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PrzemkaPrzemka nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Przemka.
Ma na imię Przemka.
Przemka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dobrze, że Przemka grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PrzemkiPożyczę od Przemki samochód i możemy jechać.
Tato Przemki produkował abażury.
Muszę pochwalić pomysł Przemki.
Specjalnością Przemki jest jazda na koniu.
Przemki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
PrzemceMam nadzieję, że Przemce również się podoba.
Oddaję Przemce list.
Ja na pewno przekaże swój procent Przemce.
Słoik z kawą wyleciał Przemce z rąk.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Przemce.

Biernik:
(kogo? co?)
PrzemkęSpojrzałam na Przemkę w wymownym geście.
Patrzę na Przemkę i nic nie rozumiem.
Patrzył na Przemkę z pełnym zgrozy podziwem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Przemkę.
W końcu obudzili Przemkę, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PrzemkąSprzątam pokój razem z Przemką.
Kasia z Przemką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Oboje z Przemką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję z Przemką.
Wczoraj wracamy z Przemką od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PrzemcePomyśl nad tym, co napisałam ci o Przemce.
Śpiewam o Przemce.
Kto dziś pamięta o Przemce.
A przecież nikt inaczej o Przemce nie pisał.
Myślał o Przemce i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
PrzemkoDziękuję Przemko za rozmowę!
Przemko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Przemko!
Przemko! Uważaj!
Dobranoc Przemko!