Odmiana imienia Przemek przez przypadki

Przemek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Przemek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Przemka

Celownik
(komu? czemu?):Przemkowi

Biernik
(kogo? co?):Przemka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Przemkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Przemku

Wołacz
(hej!):Przemku!

Przykłady odmiany imienia Przemek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Przemek

Autorem niniejszego tekstu jest Przemek.
Jeśli jednak przegrasz, Przemek zostaje z nami.
Przemek tego nie widzi.
Gdzie jest Przemek?
Dla mnie było już jasne, ze Przemek umiera.

Dopełniacz (kogo? czego?): Przemka

Jestem mamą Przemka i jeszcze trojga innych dzieci.
Zostało sto dni do narodzin Przemka.
Tata Przemka sam opatrzył mi nogę.
Ręka Przemka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Przemka.

Celownik (komu? czemu?): Przemkowi

Kupiłem Przemkowi magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Przemkowi o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Przemkowi.
Co tej Przemkowi po głowie chodzi?
Proszę Przemkowi nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Przemka

Przed sesją zapytałam Przemka co lubi.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Przemka.
Patrzy na Przemka wyczekująco.
Przeprosiłam Przemka i poszłam dalej.
Postaram się namówić Przemka na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Przemkiem

Razem z Przemkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
A sytuacja z Przemkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z Przemkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Przemkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Pracuję razem z Przemkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Przemku

Niestety, nie umiała zapomnieć o Przemku.
Związana jest z nią legenda o Przemku.
A o Przemku to i słowa rzec nie umiał.
Artykuł o Przemku wywołał burzę w mediach.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Przemku.

Wołacz (hej!): Przemku

Przemku! Wróć do mnie!
Dobranoc Przemku!
Cześć Przemku!
Hej Przemku!
Gdzie jesteś Przemku!?