Odmiana imienia Przemek przez przypadki

Przemek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Przemek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Przemka

Celownik
(komu? czemu?):Przemkowi

Biernik
(kogo? co?):Przemka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Przemkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Przemku

Wołacz
(hej!):Przemku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PrzemekAutorem niniejszego tekstu jest Przemek.
Jeśli jednak przegrasz, Przemek zostaje z nami.
Przemek tego nie widzi.
Gdzie jest Przemek?
Dla mnie było już jasne, ze Przemek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PrzemkaJestem mamą Przemka i jeszcze trojga innych dzieci.
Zostało sto dni do narodzin Przemka.
Tata Przemka sam opatrzył mi nogę.
Ręka Przemka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Przemka.

Celownik:
(komu? czemu?)
PrzemkowiKupiłem Przemkowi magnes na lodówkę.
Opowiedziałam Przemkowi o przykrości która mnie spotkała.
Napisałem wiersz dzięki Przemkowi.
Co tej Przemkowi po głowie chodzi?
Proszę Przemkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
PrzemkaPrzed sesją zapytałam Przemka co lubi.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Przemka.
Patrzy na Przemka wyczekująco.
Przeprosiłam Przemka i poszłam dalej.
Postaram się namówić Przemka na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PrzemkiemRazem z Przemkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
A sytuacja z Przemkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z Przemkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Przemkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Pracuję razem z Przemkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PrzemkuNiestety, nie umiała zapomnieć o Przemku.
Związana jest z nią legenda o Przemku.
A o Przemku to i słowa rzec nie umiał.
Artykuł o Przemku wywołał burzę w mediach.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Przemku.

Wołacz:
(hej!)
PrzemkuPrzemku! Wróć do mnie!
Dobranoc Przemku!
Cześć Przemku!
Hej Przemku!
Gdzie jesteś Przemku!?