Odmiana imienia Przebor przez przypadki

Przebor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Przebor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Przebora

Celownik
(komu? czemu?):Przeborowi

Biernik
(kogo? co?):Przebora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Przeborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Przeborze

Wołacz
(hej!):Przeborze!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PrzeborNa drugie imię mam Przebor.
Przebor tego nie widzi.
Za chwilę wróci Przebor z lasu.
Autorem artykułu jest Przebor.
Dziś Przebor ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PrzeboraNie mogę się otrząsnąć po odejściu Przebora.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Przebora.
Dla Przebora ten pies jest naprawdę bezcenny.
Zaproszenia na urodziny Przebora są gotowe.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Przebora.

Celownik:
(komu? czemu?)
PrzeborowiCo tej Przeborowi po głowie chodzi?
Mam nadzieję, że Przeborowi również się podoba.
Korzysta z okazji, by wyznać Przeborowi miłość.
Opowiadam Przeborowi o swoich zainteresowaniach.
Tego Przeborowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
PrzeboraSpojrzałem znacząco na Przebora.
Kacper patrzył na Przebora ze zdumieniem.
Zdjęcie przesłane przez Przebora.
Doprowadził tym Przebora do stanu bliskiego apopleksji.
Przebora znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PrzeboremŚpiewam z Przeborem.
Dorota spotkała się z Przeborem.
Zostanę tu tylko z Przeborem i chłopakami.
Byliśmy z Przeborem na jarmarku.
Zostaliśmy z Przeborem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PrzeborzeZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Przeborze.
Piszę o Przeborze.
Śpiewam o Przeborze.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Przeborze.
Przynajmniej tak myślał tata o Przeborze.

Wołacz:
(hej!)
PrzeborzeDobry wieczór Przeborze!
Gdzie jesteś Przeborze!?
Dziękuję Przeborze za rozmowę!
Przeborze! Wróć do mnie!
Witaj Przeborze!