Odmiana imienia Pryskus przez przypadki

Pryskus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pryskus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pryskusa

Celownik
(komu? czemu?):Pryskusowi

Biernik
(kogo? co?):Pryskusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pryskusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pryskusie

Wołacz
(hej!):Pryskusie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PryskusJeśli jednak przegrasz, Pryskus zostaje z nami.
Pryskus odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pryskus nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Pryskus.
Pryskus ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PryskusaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Pryskusa.
Ręka Pryskusa uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postanowiłam zadzwonić do Pryskusa.
Tata Pryskusa poszedł otworzyć drzwi.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Pryskusa.

Celownik:
(komu? czemu?)
PryskusowiChciałam szybko pochwalić się Pryskusowi.
Kto wie, może Pryskusowi wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Pryskusowi.
Tego Pryskusowi było już za wiele.
Korzysta z okazji, by wyznać Pryskusowi miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
PryskusaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Pryskusa.
Pryskusa znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałem znacząco na Pryskusa.
Spojrzał na Pryskusa z zaciekawieniem.
Postaram się namówić Pryskusa na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PryskusemPrzez chwilę oboje z Pryskusem patrzyli na siebie.
Zostaliśmy z Pryskusem w salonie sami.
Śpiewam z Pryskusem.
Siedzieliśmy z Pryskusem na kanapie.
Pracuję razem z Pryskusem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PryskusieNiestety, nie umiała zapomnieć o Pryskusie.
Rozmawiam o Pryskusie.
Mowa oczywiście o Pryskusie.
Przynajmniej tak myślał tata o Pryskusie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Pryskusie.

Wołacz:
(hej!)
PryskusieDobranoc Pryskusie!
Cześć Pryskusie!
Dziękuję Pryskusie za rozmowę!
Witaj Pryskusie!
Hej Pryskusie!