Odmiana imienia Prymusia przez przypadki

Prymusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Prymusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Prymusi

Celownik
(komu? czemu?):Prymusi

Biernik
(kogo? co?):Prymusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Prymusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Prymusi

Wołacz
(hej!):Prymusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PrymusiaMa na imię Prymusia.
Prymusia chce pójść ze mną na spacer.
Prymusia ma katar i źle się czuje.
Jutro Prymusia wyjdzie ze szpitala.
Ja i Prymusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PrymusiW sobotę są urodziny Prymusi.
Szkoda że Prymusi prawie że w ogóle nie ma.
Postawa Prymusi była zupełnie inna.
W domu babci Prymusi od zawsze stał stary zegar.
Póki co dodaję zdjęcia Prymusi z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
PrymusiDopiero teraz zrozumiałem, że Prymusi coś się stało.
Prymusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kto wie, może Prymusi wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Prymusi, że nic mi nie jest.
Opowiadam Prymusi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
PrymusięChwyciła Prymusię za rękaw płaszcza.
Oszołomienie spadło teraz na Prymusię i na moment odebrało mu wigor.
Pożegnali w końcu Prymusię i wyszli razem.
Doprowadził tym Prymusię do stanu bliskiego apopleksji.
Prymusię znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PrymusiąAle można sobie zrobić zdjęcie z Prymusią.
Karolina miała się spotkać z Prymusią przed szkołą.
Razem z Prymusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Byliśmy z Prymusią na jarmarku.
Zostaliśmy z Prymusią w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PrymusiTej nocy po raz pierwszy śniłam o Prymusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Prymusi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Prymusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Prymusi.
Myślałam cały czas tylko o Prymusi.

Wołacz:
(hej!)
PrymusiuCześć Prymusiu!
Prymusiu! Uważaj!
Witaj Prymusiu!
Dobranoc Prymusiu!
Dzień dobry Prymusiu!