Odmiana imienia Prosperka przez przypadki

Prosperka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Prosperka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Prosperki

Celownik
(komu? czemu?):Prosperce

Biernik
(kogo? co?):Prosperkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Prosperką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Prosperce

Wołacz
(hej!):Prosperko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ProsperkaDobrze, że Prosperka grzecznie śpi.
Za chwilę wróci Prosperka z lasu.
Ja i Prosperka nie wiedziałyśmy, co robić.
Prosperka nie umie grać na gitarze.
Dziś Prosperka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ProsperkiPostawa Prosperki była zupełnie inna.
W słuchawce usłyszałam głos Prosperki.
Rodzina Prosperki zginęła w wypadku samochodowym.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Prosperki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Prosperki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ProsperceDopiero teraz zrozumiałem, że Prosperce coś się stało.
Tego Prosperce było już za wiele.
Chciałam szybko pochwalić się Prosperce.
Coś muszę Prosperce powiedzieć, stoi i czeka.
Musiałam się zwierzyć Prosperce.

Biernik:
(kogo? co?)
ProsperkęWidzę Prosperkę.
Kawę kupioną przez Prosperkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Prosperkę i uśmiechnął się.
Lubię Prosperkę.
Prosperkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ProsperkąWieczorem z Prosperką znowu idziemy na spacer.
Dwa dni temu miałam z Prosperką śmieszną przygodę.
Rozmawiam z Prosperką.
Idę na spacer z Prosperką.
Zobacz wywiad z Prosperką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ProsperceWarto także pomyśleć chwilę o Prosperce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Prosperce.
Piszę o Prosperce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Prosperce.
Hipnotyzująca powieść o Prosperce i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
ProsperkoGdzie jesteś Prosperko!?
Prosperko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Prosperko!
Dobranoc Prosperko!
Cześć Prosperko!