Odmiana imienia Prosimirek przez przypadki

Prosimirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Prosimirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Prosimirka

Celownik
(komu? czemu?):Prosimirkowi

Biernik
(kogo? co?):Prosimirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Prosimirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Prosimirku

Wołacz
(hej!):Prosimirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ProsimirekProsimirek tego nie widzi.
W domu Prosimirek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Prosimirek grzecznie śpi.
Gdzie jest Prosimirek?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Prosimirek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ProsimirkaNie lubię Prosimirka.
Serce Prosimirka stanęło na moment.
Szkoda że Prosimirka prawie że w ogóle nie ma.
Pożyczę od Prosimirka samochód i możemy jechać.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Prosimirka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ProsimirkowiPowiedz wszystkim i Prosimirkowi, że nic mi nie jest.
Dzięki Prosimirkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Prosimirkowi.
Musiałam się zwierzyć Prosimirkowi.
Napisałem wiersz dzięki Prosimirkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ProsimirkaZdjęcie przesłane przez Prosimirka.
Prosimirka zaświerzbiały ręce.
Doprowadził tym Prosimirka do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzę na Prosimirka i nic nie rozumiem.
Spojrzała na Prosimirka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ProsimirkiemZostanę tu tylko z Prosimirkiem i chłopakami.
Zobacz wywiad z Prosimirkiem oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy z Prosimirkiem na jarmarku.
Kasia z Prosimirkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Siedzieliśmy z Prosimirkiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ProsimirkuDzisiaj chciałam napisać o Prosimirku.
Kiedyś chciałam napisać o Prosimirku.
Marzę o Prosimirku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Prosimirku.
Warto także pomyśleć chwilę o Prosimirku.

Wołacz:
(hej!)
ProsimirkuCześć Prosimirku!
Gdzie jesteś Prosimirku!?
Prosimirku! Gdzie jesteś?
Witaj Prosimirku!
Prosimirku! Uważaj!