Odmiana imienia Prokopek przez przypadki

Prokopek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Prokopek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Prokopka

Celownik
(komu? czemu?):Prokopkowi

Biernik
(kogo? co?):Prokopka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Prokopkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Prokopku

Wołacz
(hej!):Prokopku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ProkopekDziś Prokopek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Prokopek grzecznie śpi.
Gdzie jest Prokopek?
Jeśli jednak przegrasz, Prokopek zostaje z nami.
Ja i Prokopek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ProkopkaSzkoda że Prokopka prawie że w ogóle nie ma.
Tata Prokopka poszedł otworzyć drzwi.
W słuchawce usłyszałam głos Prokopka.
Dziadek Prokopka w tym czasie miał chorą rękę.
Tym razem prezentujemy wystawę Prokopka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ProkopkowiOpowiadam Prokopkowi o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Prokopkowi również się podoba.
Nie wiem, co powiedzieć Prokopkowi.
Zerwał jabłko i podał je Prokopkowi.
Napisałem wiersz dzięki Prokopkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ProkopkaLubię Prokopka.
Patrzył na Prokopka z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Prokopka za rękaw płaszcza.
Patrzył na Prokopka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Postaram się namówić Prokopka na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ProkopkiemIdę na spacer z Prokopkiem.
Oboje z Prokopkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Prokopkiem.
Obie z Prokopkiem postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję razem z Prokopkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ProkopkuAnna sama już nie wie, co myśleć o Prokopku.
Kto dziś pamięta o Prokopku.
Na pewno słyszałyście o Prokopku.
Przy Prokopku zapomniałem o wszystkim.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Prokopku.

Wołacz:
(hej!)
ProkopkuWitaj Prokopku!
Hej Prokopku!
Dzień dobry Prokopku!
Prokopku! Uważaj!
Prokopku! Wróć do mnie!