Odmiana imienia Prochorek przez przypadki

Prochorek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Prochorek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Prochorka

Celownik
(komu? czemu?):Prochorkowi

Biernik
(kogo? co?):Prochorka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Prochorkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Prochorku

Wołacz
(hej!):Prochorku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ProchorekAutorem artykułu jest Prochorek.
Jeśli jednak przegrasz, Prochorek zostaje z nami.
W domu Prochorek często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Prochorek grzecznie śpi.
Prochorek nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ProchorkaW domu babci Prochorka od zawsze stał stary zegar.
Póki co dodaję zdjęcia Prochorka z wakacji.
Nie ma Prochorka.
Zostało sto dni do narodzin Prochorka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Prochorka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ProchorkowiDzięki Prochorkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Prochorkowi magnes na lodówkę.
Prochorkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Prochorkowi o przykrości która mnie spotkała.
Prochorkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
ProchorkaNieśmiało gładzi Prochorka po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Prochorka i na moment odebrało mu wigor.
Przed wejściem spotkaliśmy Prochorka.
Prochorka znalazłam w recepcji hotelu.
Obserwuję Prochorka bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ProchorkiemJa z Prochorkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Prochorkiem przed szkołą.
Razem z Prochorkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostaliśmy z Prochorkiem w salonie sami.
Jadę na wycieczkę razem z Prochorkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ProchorkuPowoli spełniam swoje marzenia o Prochorku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Prochorku.
Nie wspomniałem na początku o Prochorku.
Piszę o Prochorku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Prochorku.

Wołacz:
(hej!)
ProchorkuProchorku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Prochorku!
Gdzie jesteś Prochorku!?
Prochorku! Uważaj!
Cześć Prochorku!