Odmiana imienia Poncjan przez przypadki

Poncjan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poncjan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poncjana

Celownik
(komu? czemu?):Poncjanowi

Biernik
(kogo? co?):Poncjana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poncjanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poncjanie

Wołacz
(hej!):Poncjanie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PoncjanAutorem niniejszego tekstu jest Poncjan.
Jeśli jednak przegrasz, Poncjan zostaje z nami.
Dziś Poncjan ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jak już wiecie mam na imię Poncjan.
Poncjan chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PoncjanaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Poncjana.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Poncjana.
Dla Poncjana ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przed domem Poncjana zauważyłem wózek z dzieckiem.
W domu babci Poncjana od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
PoncjanowiNapisałem wiersz dzięki Poncjanowi.
Tego Poncjanowi było już za wiele.
Mam nadzieję, że Poncjanowi również się podoba.
Dzięki Poncjanowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zszedłem z drogi Poncjanowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
PoncjanaKacper patrzył na Poncjana ze zdumieniem.
Postaram się namówić Poncjana na spacer.
Obserwuję Poncjana bardzo uważnie.
Patrzył na Poncjana wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
W końcu obudzili Poncjana, żeby ich ratował.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PoncjanemDorota spotkała się z Poncjanem.
Pracuję razem z Poncjanem.
Jadę na wycieczkę razem z Poncjanem.
Obie z Poncjanem postawiłyśmy na zmiany.
Wczoraj wracamy z Poncjanem od lekarza.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PoncjanieKilka słów od autora materiału o Poncjanie.
Dzisiaj chciałam napisać o Poncjanie.
Warto także pomyśleć chwilę o Poncjanie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Poncjanie.
Teraz chcę napisać parę słów o Poncjanie.

Wołacz:
(hej!)
PoncjanieWitaj Poncjanie!
Cześć Poncjanie!
Poncjanie! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Poncjanie!?
Dobry wieczór Poncjanie!