Odmiana imienia Polidorek przez przypadki

Polidorek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Polidorek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Polidorkiem

Celownik
(komu? czemu?):Polidorkowi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Polidorka!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Polidorka

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Polidorku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Polidorku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PolidorekPolidorek ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Polidorek zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Polidorek już tu jest.
Polidorek chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Polidorek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PolidorkiemTata Polidorkiem poszedł otworzyć drzwi.
Tato Polidorkiem produkował abażury.
Póki co dodaję zdjęcia Polidorkiem z wakacji.
Piszę list do Polidorkiem.
Postanowiłam zadzwonić do Polidorkiem i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
PolidorkowiOd początku próbujemy pomóc Polidorkowi.
Dzięki Polidorkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Polidorkowi coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Polidorkowi z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Polidorkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
Chwyciła za rękaw płaszcza.
Lubię .
Spojrzała na jeszcze raz.
Spojrzał na z zaciekawieniem.
Przeprosiłam i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Ale można sobie zrobić zdjęcie z .
Idę na spacer z .
Siedzieliśmy z na ławce w parku.
Siedzieliśmy z na kanapie.
Razem z znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Dobrze, że wspomniałeś o .
Chcę wiedzieć, co myślisz o .
Od ostatniego wpisu o wydarzyło się sporo.
Marzę o .
Przygotowuje książkę o .

Wołacz:
(hej!)
PolidorkaHej Polidorka!
Polidorka! Gdzie jesteś?
Dziękuję Polidorka za rozmowę!
Dobry wieczór Polidorka!
Dobranoc Polidorka!