Odmiana imienia Polidorek przez przypadki

Polidorek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Polidorek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Polidorka

Celownik
(komu? czemu?):Polidorkowi

Biernik
(kogo? co?):Polidorka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Polidorkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Polidorku

Wołacz
(hej!):Polidorku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PolidorekPolidorek ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Polidorek zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Polidorek już tu jest.
Polidorek chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Polidorek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PolidorkaTata Polidorka poszedł otworzyć drzwi.
Tato Polidorka produkował abażury.
Póki co dodaję zdjęcia Polidorka z wakacji.
Piszę list do Polidorka.
Postanowiłam zadzwonić do Polidorka i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
PolidorkowiOd początku próbujemy pomóc Polidorkowi.
Dzięki Polidorkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Polidorkowi coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Polidorkowi z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Polidorkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
PolidorkaChwyciła Polidorka za rękaw płaszcza.
Lubię Polidorka.
Spojrzała na Polidorka jeszcze raz.
Spojrzał na Polidorka z zaciekawieniem.
Przeprosiłam Polidorka i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PolidorkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Polidorkiem.
Idę na spacer z Polidorkiem.
Siedzieliśmy z Polidorkiem na ławce w parku.
Siedzieliśmy z Polidorkiem na kanapie.
Razem z Polidorkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PolidorkuDobrze, że wspomniałeś o Polidorku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Polidorku.
Od ostatniego wpisu o Polidorku wydarzyło się sporo.
Marzę o Polidorku.
Przygotowuje książkę o Polidorku.

Wołacz:
(hej!)
PolidorkuHej Polidorku!
Polidorku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Polidorku za rozmowę!
Dobry wieczór Polidorku!
Dobranoc Polidorku!