Odmiana imienia Poleńka przez przypadki

Poleńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poleńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poleńki

Celownik
(komu? czemu?):Poleńce

Biernik
(kogo? co?):Poleńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poleńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poleńce

Wołacz
(hej!):Poleńko!

Przykłady odmiany imienia Poleńka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Poleńka

Dla mnie było już jasne, ze Poleńka umiera.
Poleńka tego nie widzi.
Ja i Poleńka nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Poleńka grzecznie śpi.
Poleńka chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz (kogo? czego?): Poleńki

Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Poleńki.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Poleńki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Poleńki.
Na korytarzu blisko pokoju Poleńki stało kilka osób.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Poleńki.

Celownik (komu? czemu?): Poleńce

Co tej Poleńce po głowie chodzi?
Mama przyznała rację Poleńce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Poleńce coś się stało.
Dzięki Poleńce święta nabrały nowego wymiaru.
Zaproponowałem Poleńce dwa tematy.

Biernik (kogo? co?): Poleńkę

Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Poleńkę.
Widziałem dzisiaj Poleńkę z mojej klasy.
O jego personalia miałam spytać Poleńkę prywatnie.
Popatrzyłam na Poleńkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Lubię Poleńkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Poleńką

A sytuacja z Poleńką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Wymyśliłam z Poleńką nową zabawę.
Ja z Poleńką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Powinnam jednak pojechać z Poleńką.
Idę na spacer z Poleńką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Poleńce

Chciałam dowiedzieć się więcej o Poleńce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Poleńce.
Dziś napiszę o Poleńce.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Poleńce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Poleńce.

Wołacz (hej!): Poleńko

Hej Poleńko!
Cześć Poleńko!
Poleńko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Poleńko za rozmowę!
Witaj Poleńko!