Odmiana imienia Poldek przez przypadki

Poldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poldka

Celownik
(komu? czemu?):Poldkowi

Biernik
(kogo? co?):Poldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poldku

Wołacz
(hej!):Poldku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Poldkowie, Poldki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poldków

Celownik
(komu? czemu?):Poldkom

Biernik
(kogo? co?):Poldków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poldkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poldkach

Wołacz
(hej!):Poldkowie, Poldki!

Przykłady odmiany imienia Poldek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Poldek

Ma na imię Poldek.
Poldek nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Poldek.
Poldek nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Poldek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Poldka

Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Poldka.
Rozalia podeszła do Poldka.
Najbardziej polubiłam ojca Poldka.
Tata Poldka sam opatrzył mi nogę.
Jadę do Poldka.

Celownik (komu? czemu?): Poldkowi

Poldkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Poldkowi coś się stało.
Oddaję Poldkowi list.
Słoik z kawą wyleciał Poldkowi z rąk.
Poldkowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Poldka

W Poldka nagle coś wstąpiło.
Poldka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kacper patrzył na Poldka ze zdumieniem.
Spojrzała na Poldka jeszcze raz.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Poldka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Poldkiem

Weekend spędzony z Poldkiem był przesympatyczny.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Poldkiem.
Dorota spotkała się z Poldkiem.
Siedzieliśmy z Poldkiem na ławce w parku.
Pracuję z Poldkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Poldku

Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Poldku.
Dobrze, że wspomniałeś o Poldku.
Kilka słów od autora materiału o Poldku.
Przy Poldku zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Poldku.

Wołacz (hej!): Poldku

Witaj Poldku!
Cześć Poldku!
Hej Poldku!
Poldku! Uważaj!
Dobry wieczór Poldku!