Odmiana imienia Poldek przez przypadki

Poldek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Poldek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poldka

Celownik
(komu? czemu?):Poldkowi

Biernik
(kogo? co?):Poldka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poldkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poldku

Wołacz
(hej!):Poldku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Poldkowie, Poldki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Poldków

Celownik
(komu? czemu?):Poldkom

Biernik
(kogo? co?):Poldków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Poldkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Poldkach

Wołacz
(hej!):Poldkowie, Poldki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PoldekMa na imię Poldek.
Poldek nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Poldek.
Poldek nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Poldek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PoldkaPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Poldka.
Rozalia podeszła do Poldka.
Najbardziej polubiłam ojca Poldka.
Tata Poldka sam opatrzył mi nogę.
Jadę do Poldka.

Celownik:
(komu? czemu?)
PoldkowiPoldkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Poldkowi coś się stało.
Oddaję Poldkowi list.
Słoik z kawą wyleciał Poldkowi z rąk.
Poldkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
PoldkaW Poldka nagle coś wstąpiło.
Poldka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Kacper patrzył na Poldka ze zdumieniem.
Spojrzała na Poldka jeszcze raz.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Poldka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PoldkiemWeekend spędzony z Poldkiem był przesympatyczny.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Poldkiem.
Dorota spotkała się z Poldkiem.
Siedzieliśmy z Poldkiem na ławce w parku.
Pracuję z Poldkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PoldkuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Poldku.
Dobrze, że wspomniałeś o Poldku.
Kilka słów od autora materiału o Poldku.
Przy Poldku zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Poldku.

Wołacz:
(hej!)
PoldkuWitaj Poldku!
Cześć Poldku!
Hej Poldku!
Poldku! Uważaj!
Dobry wieczór Poldku!