Odmiana imienia Platonusia przez przypadki

Platonusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Platonusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Platonusi

Celownik
(komu? czemu?):Platonusi

Biernik
(kogo? co?):Platonusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Platonusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Platonusi

Wołacz
(hej!):Platonusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PlatonusiaAutorem niniejszego tekstu jest Platonusia.
Jak już wiecie mam na imię Platonusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Platonusia już tu jest.
Dziś Platonusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Platonusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PlatonusiPostawa Platonusi była zupełnie inna.
Tata Platonusi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Platonusi.
Rodzina Platonusi wyprowadziła się.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Platonusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PlatonusiOddaję Platonusi list.
Dzięki Platonusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Powiedz wszystkim i Platonusi, że nic mi nie jest.
Przyglądam się Platonusi.
Platonusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
PlatonusięW końcu obudzili Platonusię, żeby ich ratował.
Spojrzała na Platonusię jeszcze raz.
Widziałem dzisiaj Platonusię z mojej klasy.
Pożegnali w końcu Platonusię i wyszli razem.
Spotkałam Platonusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PlatonusiąWczoraj wracamy z Platonusią od lekarza.
Siedzieliśmy z Platonusią na ławce w parku.
Wymyśliłam z Platonusią nową zabawę.
Razem z Platonusią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Tym razem korespondowałam z Platonusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PlatonusiDyskutuję o Platonusi.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Platonusi.
Ten wiersz jest o Platonusi.
W powrotnej drodze myślał o Platonusi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Platonusi.

Wołacz:
(hej!)
PlatonusiuCześć Platonusiu!
Dziękuję Platonusiu za rozmowę!
Platonusiu! Uważaj!
Witaj Platonusiu!
Platonusiu! Gdzie jesteś?