Odmiana imienia Pierre przez przypadki

Pierre imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pierre

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pierrea

Celownik
(komu? czemu?):Pierreowi

Biernik
(kogo? co?):Pierrea

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pierreem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pierze

Wołacz
(hej!):Pierre!

Przykłady deklinacji imienia Pierre” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Pierre

Na drugie imię mam Pierre.
W domu Pierre często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Pierre.
Pierre nie umie grać na gitarze.
Dopiero do mnie dotarło, że Pierre już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Pierrea

Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Pierrea.
W domu babci Pierrea od zawsze stał stary zegar.
Zostało sto dni do narodzin Pierrea.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Pierrea.
Przez cały dzień czułam wzrok Pierrea na sobie.

Celownik (komu? czemu?): Pierreowi

Dzięki Pierreowi święta nabrały nowego wymiaru.
Daję Pierreowi, to co najlepsze we mnie.
Przyglądam się Pierreowi.
Ten nie pozostał dłużny Pierreowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Pierreowi miłość.

Biernik (kogo? co?): Pierrea

Przeprosiłam Pierrea i poszłam dalej.
Oszołomienie spadło teraz na Pierrea i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Pierrea wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Podchodzi, całuje Pierrea i idzie do wyjścia.
Na Pierrea spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik (z kim? z czym?): Pierreem

Razem z Pierreem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Karolina miała się spotkać z Pierreem przed szkołą.
Obie z Pierreem postawiłyśmy na zmiany.
Oboje z Pierreem wybuchliśmy śmiechem.
Ja z Pierreem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik (o kim? o czym?): Pierze

Zapraszam na film dokumentalny o Pierze.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Pierze.
W powrotnej drodze myślał o Pierze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Pierze.
Ten wiersz jest o Pierze.

Wołacz (hej!): Pierre

Witaj Pierre!
Pierre! Uważaj!
Dziękuję Pierre za rozmowę!
Hej Pierre!
Dobranoc Pierre!