Odmiana imienia Philippe przez przypadki

Philippe imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Philippe

Dopełniacz
(kogo? czego?):Philippea

Celownik
(komu? czemu?):Philippeowi

Biernik
(kogo? co?):Philippea

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Philippeem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Philippie

Wołacz
(hej!):Philippe!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PhilippeDopiero do mnie dotarło, że Philippe już tu jest.
Philippe chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Philippe.
Philippe ma katar i źle się czuje.
Philippe nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PhilippeaJadę do Philippea.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Philippea.
Piszę list do Philippea.
Philippea siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Philippea.

Celownik:
(komu? czemu?)
PhilippeowiPhilippeowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Philippeowi.
Tym razem nie damy Philippeowi dojść do głosu.
Dzięki Philippeowi święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Philippeowi.

Biernik:
(kogo? co?)
PhilippeaKacper patrzył na Philippea ze zdumieniem.
Obserwuję Philippea bardzo uważnie.
Spojrzałam na Philippea jak dopisuje kolejne literki.
Zdjęcie przesłane przez Philippea.
Doprowadził tym Philippea do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PhilippeemDorota spotkała się z Philippeem.
Jadę na wycieczkę razem z Philippeem.
Siedzieliśmy z Philippeem przy basenie.
Zostanę tu tylko z Philippeem i chłopakami.
Byliśmy z Philippeem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PhilippieZwiązana jest z nią legenda o Philippie.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Philippie.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Philippie.
A przecież nikt inaczej o Philippie nie pisał.
Artykuł o Philippie wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
PhilippeWitaj Philippe!
Dziękuję Philippe za rozmowę!
Dobranoc Philippe!
Philippe! Wróć do mnie!
Hej Philippe!