Odmiana imienia Petrusia przez przypadki

Petrusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Petrusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Petrusi

Celownik
(komu? czemu?):Petrusi

Biernik
(kogo? co?):Petrusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Petrusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Petrusi

Wołacz
(hej!):Petrusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PetrusiaPetrusia chce pójść ze mną na spacer.
Za chwilę wróci Petrusia z lasu.
Moje drugie imię to właśnie Petrusia.
Dziś Petrusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Petrusia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PetrusiWysyłam list do Petrusi.
Specjalnością Petrusi jest jazda na koniu.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Petrusi.
Serce Petrusi stanęło na moment.
Przed sobą ujrzałam rękę Petrusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PetrusiPetrusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Musiałam się zwierzyć Petrusi.
Petrusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Petrusi święta nabrały nowego wymiaru.
Petrusi włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
PetrusięPatrzył na Petrusię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Petrusię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Petrusię.
Przeprosiłam Petrusię i poszłam dalej.
Patrzy na Petrusię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PetrusiąObie z Petrusią postawiłyśmy na zmiany.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Petrusią.
Przez chwilę oboje z Petrusią patrzyli na siebie.
Razem z Petrusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Obie z Petrusią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PetrusiTo jest pieśń o Petrusi.
Ten wiersz jest o Petrusi.
Przez chwilę pomyślałam o Petrusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Petrusi.
A o Petrusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
PetrusiuHej Petrusiu!
Witaj Petrusiu!
Petrusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Petrusiu!
Dziękuję Petrusiu za rozmowę!