Odmiana imienia Petrunia przez przypadki

Petrunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Petrunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Petruni

Celownik
(komu? czemu?):Petruni

Biernik
(kogo? co?):Petrunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Petrunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Petruni

Wołacz
(hej!):Petruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PetruniaCo robi Petrunia?
Gdzie jest Petrunia?
Dziś Petrunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Petrunia.
Petrunia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PetruniPrzed domem Petruni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Przed sobą ujrzałam rękę Petruni.
Zaproszenia na urodziny Petruni są gotowe.
Postanowiłam zadzwonić do Petruni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Petruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
PetruniDzięki Petruni mamy kolejny artykuł po polsku.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Petruni.
Kupiłem Petruni magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Petruni.
Petruni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
PetrunięSpojrzał na Petrunię z zaciekawieniem.
Patrzył na Petrunię z pełnym zgrozy podziwem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Petrunię.
Odprowadziłam Petrunię do wyjścia.
Spojrzał na Petrunię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PetruniąSiedzieliśmy z Petrunią na kanapie.
Oboje z Petrunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Przez chwilę oboje z Petrunią patrzyli na siebie.
Jadę z Petrunią na dyskotekę.
Rozmawiam z Petrunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PetruniPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Petruni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Petruni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Petruni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Petruni.
Przynajmniej tak myślał tata o Petruni.

Wołacz:
(hej!)
PetruniuPetruniu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Petruniu!
Hej Petruniu!
Dziękuję Petruniu za rozmowę!
Cześć Petruniu!