Odmiana imienia Petronka przez przypadki

Petronka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Petronka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Petronki

Celownik
(komu? czemu?):Petronce

Biernik
(kogo? co?):Petronkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Petronką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Petronce

Wołacz
(hej!):Petronko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PetronkaJeśli jednak przegrasz, Petronka zostaje z nami.
Na drugie imię mam Petronka.
Jutro Petronka wyjdzie ze szpitala.
W domu Petronka często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Petronka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PetronkiTato Petronki produkował abażury.
Przez cały dzień czułam wzrok Petronki na sobie.
Zaproszenia na urodziny Petronki są gotowe.
Piszę list do Petronki.
Przyglądałam się dłoniom Petronki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PetroncePetronce udało się usłyszeć tylko parę słów.
Petronce oczy błyszczą.
Coś muszę Petronce powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Petronce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Petronce włosy stanęły dęba na głowie.

Biernik:
(kogo? co?)
PetronkęSpoglądam na Petronkę.
Na Petronkę spłynęła niewymowna ulga.
Odprowadziłam Petronkę do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Petronkę.
Pożegnali w końcu Petronkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PetronkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Petronką.
Ja z Petronką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Jadę z Petronką na dyskotekę.
A sytuacja z Petronką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Petronką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PetronceDziś jeszcze powiemy sobie słówko o Petronce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Petronce.
Kilka słów od autora materiału o Petronce.
Mówimy tu oczywiście o Petronce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Petronce.

Wołacz:
(hej!)
PetronkoPetronko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Petronko za rozmowę!
Petronko! Wróć do mnie!
Petronko! Uważaj!
Hej Petronko!