Odmiana imienia Paulusia przez przypadki

Paulusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Paulusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Paulusi

Celownik
(komu? czemu?):Paulusi

Biernik
(kogo? co?):Paulusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Paulusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Paulusi

Wołacz
(hej!):Paulusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PaulusiaDziś dowiedziałam się, że ma na imię Paulusia.
Paulusia ma katar i źle się czuje.
Paulusia tego nie widzi.
Paulusia wraca do domu.
Paulusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PaulusiPóki co dodaję zdjęcia Paulusi z wakacji.
Przez cały dzień czułam wzrok Paulusi na sobie.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Paulusi.
Przed domem Paulusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam zadzwonić do Paulusi i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
PaulusiOpowiedziałam Paulusi o przykrości która mnie spotkała.
Daję Paulusi, to co najlepsze we mnie.
Proszę Paulusi nie dokuczać!
Rozalia z troską przyglądała się Paulusi.
Paulusi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
PaulusięPoszłam dalej i wtedy poznałam Paulusię.
Paulusię zaczęło to nieco irytować.
Na Paulusię spłynęła niewymowna ulga.
Chwyciła Paulusię za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Paulusię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PaulusiąPracuję z Paulusią.
Zginął w pojedynku z Paulusią.
Ja z Paulusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Paulusią.
Siedzieliśmy z Paulusią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PaulusiDzisiaj chciałam napisać o Paulusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Paulusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Paulusi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Paulusi.
Wspominam o Paulusi.

Wołacz:
(hej!)
PaulusiuPaulusiu! Wróć do mnie!
Dobranoc Paulusiu!
Dziękuję Paulusiu za rozmowę!
Paulusiu! Uważaj!
Paulusiu! Gdzie jesteś?