Odmiana imienia Paulek przez przypadki

Paulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Paulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Paulka

Celownik
(komu? czemu?):Paulkowi

Biernik
(kogo? co?):Paulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Paulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Paulku

Wołacz
(hej!):Paulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PaulekJeśli jednak przegrasz, Paulek zostaje z nami.
Za chwilę wróci Paulek z lasu.
Ja i Paulek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Paulek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Paulek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PaulkaPostanowiłam zadzwonić do Paulka i chłopaków.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Paulka.
Tym razem prezentujemy wystawę Paulka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Paulka.
Zaproszenia na urodziny Paulka są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
PaulkowiPaulkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Ten nie pozostał dłużny Paulkowi.
Słoik z kawą wyleciał Paulkowi z rąk.
Powiedz wszystkim i Paulkowi, że nic mi nie jest.
Dzięki Paulkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
PaulkaPatrzył na Paulka z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Paulka i uśmiechnął się.
Lubię Paulka.
Spojrzała na Paulka jeszcze raz.
Paulka znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PaulkiemOboje z Paulkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozmawiam z Paulkiem.
Idę na spacer z Paulkiem.
Siedzieliśmy z Paulkiem na ławce w parku.
Zostaliśmy z Paulkiem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PaulkuNa pewno słyszałyście o Paulku.
A o Paulku to i słowa rzec nie umiał.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Paulku.
Na koniec parę słów o Paulku.
Dyskutuję o Paulku.

Wołacz:
(hej!)
PaulkuHej Paulku!
Paulku! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Paulku!
Paulku! Uważaj!
Cześć Paulku!