Odmiana imienia Parysek przez przypadki

Parysek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Parysek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Paryska

Celownik
(komu? czemu?):Paryskowi

Biernik
(kogo? co?):Paryska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Paryskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Parysku

Wołacz
(hej!):Parysku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ParysekMam na imię Parysek.
Parysek ma katar i źle się czuje.
Gdzie jest Parysek?
Parysek nie umie śpiewać.
Parysek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ParyskaRozalia podeszła do Paryska.
Szukałem linków do strony Paryska.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Paryska.
Zostało sto dni do narodzin Paryska.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Paryska słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
ParyskowiDzięki Paryskowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Zerwał jabłko i podał je Paryskowi.
Przyglądam się Paryskowi.
Co tej Paryskowi po głowie chodzi?
Napisałem wiersz dzięki Paryskowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ParyskaKacper patrzył na Paryska ze zdumieniem.
Spojrzałam na Paryska.
Spojrzałem znacząco na Paryska.
Oszołomienie spadło teraz na Paryska i na moment odebrało mu wigor.
Paryska natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ParyskiemDorota spotkała się z Paryskiem.
Sprzątam pokój z Paryskiem.
Śpiewam z Paryskiem.
Karolina miała się spotkać z Paryskiem przed szkołą.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Paryskiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ParyskuPamiętajmy o Parysku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Parysku.
Chciałbym być teraz przy Parysku.
Kilka słów od autora materiału o Parysku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Parysku.

Wołacz:
(hej!)
ParyskuParysku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Parysku!
Hej Parysku!
Dobranoc Parysku!
Gdzie jesteś Parysku!?