Odmiana imienia Pamfusia przez przypadki

Pamfusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pamfusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pamfusi

Celownik
(komu? czemu?):Pamfusi

Biernik
(kogo? co?):Pamfusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Pamfusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Pamfusi

Wołacz
(hej!):Pamfusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PamfusiaW domu Pamfusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dobrze, że Pamfusia grzecznie śpi.
Na drugie imię mam Pamfusia.
Pamfusia nie umie śpiewać.
Dla mnie było już jasne, ze Pamfusia umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PamfusiMuszę pochwalić pomysł Pamfusi.
Specjalnością Pamfusi jest jazda na koniu.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Pamfusi.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Pamfusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Pamfusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PamfusiOczywiście każdy przyzna rację Pamfusi.
Napisałem wiersz dzięki Pamfusi.
Słoik z kawą wyleciał Pamfusi z rąk.
Zszedłem z drogi Pamfusi i usiadłem w fotelu.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Pamfusi.

Biernik:
(kogo? co?)
PamfusięSpojrzała na Pamfusię jeszcze raz.
Pamfusię zaświerzbiały ręce.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Pamfusię.
Pamfusię znalazłam w recepcji hotelu.
Spotkałam Pamfusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PamfusiąSiedzieliśmy z Pamfusią na ławce w parku.
Zobacz wywiad z Pamfusią oraz innymi uczestnikami finału.
Przez chwilę oboje z Pamfusią patrzyli na siebie.
Zostaliśmy z Pamfusią w salonie sami.
Tym razem korespondowałam z Pamfusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PamfusiTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Pamfusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Pamfusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Pamfusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Pamfusi.
A o Pamfusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
PamfusiuPamfusiu! Wróć do mnie!
Pamfusiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Pamfusiu!
Pamfusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Pamfusiu!?