Odmiana imienia Palmirka przez przypadki

Palmirka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Palmirka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Palmirki

Celownik
(komu? czemu?):Palmirce

Biernik
(kogo? co?):Palmirkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Palmirką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Palmirce

Wołacz
(hej!):Palmirko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PalmirkaPalmirka nie umie śpiewać.
Palmirka ma katar i źle się czuje.
Dobrze, że Palmirka grzecznie śpi.
Mam na imię Palmirka.
Ja i Palmirka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PalmirkiPożyczę od Palmirki samochód i możemy jechać.
Szkoda że Palmirki prawie że w ogóle nie ma.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Palmirki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Palmirki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Palmirki.

Celownik:
(komu? czemu?)
PalmirceTego Palmirce było już za wiele.
Kupiłem Palmirce magnes na lodówkę.
Słoik z kawą wyleciał Palmirce z rąk.
Opowiadam Palmirce o swoich zainteresowaniach.
Palmirce wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
PalmirkęPatrzył na Palmirkę z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzałem znacząco na Palmirkę.
Nieśmiało gładzi Palmirkę po włosach.
W Palmirkę nagle coś wstąpiło.
Na Palmirkę spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
PalmirkąOboje z Palmirką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Śpiewam z Palmirką.
Ja z Palmirką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Weekend spędzony z Palmirką był przesympatyczny.
Ja z Palmirką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
PalmirceCzasami myślę sobie o Palmirce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Palmirce.
Powiedz mi, co myślisz o Palmirce.
To jest pieśń o Palmirce.
Przez chwilę pomyślałam o Palmirce.

Wołacz:
(hej!)
PalmirkoDzień dobry Palmirko!
Palmirko! Wróć do mnie!
Palmirko! Gdzie jesteś?
Dziękuję Palmirko za rozmowę!
Witaj Palmirko!