Odmiana imienia Pękosławek przez przypadki

Pękosławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Pękosławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Pękosławka

Celownik
(komu? czemu?):Pękosławku

Biernik
(kogo? co?):Pękosławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
PękosławekJutro Pękosławek wyjdzie ze szpitala.
Dziś Pękosławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Pękosławek?
Pękosławek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Pękosławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
PękosławkaPękosławka siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Póki co dodaję zdjęcia Pękosławka z wakacji.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Pękosławka.
Zbieramy na nowy wózek dla Pękosławka.
Tata Pękosławka poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
PękosławkuPowiedz wszystkim i Pękosławku, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Pękosławku miłość.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Pękosławku.
Co tej Pękosławku po głowie chodzi?
Opowiadam Pękosławku o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
PękosławkaSpojrzałam na Pękosławka w wymownym geście.
Przed sesją zapytałam Pękosławka co lubi.
Widzę Pękosławka.
Spojrzał na Pękosławka i uśmiechnął się.
Na Pękosławka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Sprzątam pokój razem z .
Razem z przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Rozmawiam z .
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Ten wiersz jest o .
Powiedz mi, co myślisz o .
Warto także pomyśleć chwilę o .
Na koniec parę słów o .
Chciałam dowiedzieć się więcej o .

Wołacz:
(hej!)
Dziękuję za rozmowę!
! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś !?
Dobranoc !
! Uważaj!