Odmiana imienia Ozanna przez przypadki

Ozanna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ozanna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ozanny

Celownik
(komu? czemu?):Ozannie

Biernik
(kogo? co?):Ozannę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ozanną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ozannie

Wołacz
(hej!):Ozanno!

Przykłady odmiany imienia Ozanna” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ozanna

Jutro Ozanna wyjdzie ze szpitala.
Ozanna nie umie grać na gitarze.
Ozanna chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Ozanna.
Za chwilę wróci Ozanna z lasu.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ozanny

Jestem mamą Ozanny i jeszcze trojga innych dzieci.
Zbieramy na nowy wózek dla Ozanny.
Uroda Ozanny miała potężną moc.
Rodzina Ozanny wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
W słuchawce usłyszałam głos Ozanny.

Celownik (komu? czemu?): Ozannie

Napisałem wiersz dzięki Ozannie.
Ten nie pozostał dłużny Ozannie.
Chciałam szybko pochwalić się Ozannie.
Mama przyznała rację Ozannie.
Oczywiście każdy przyzna rację Ozannie.

Biernik (kogo? co?): Ozannę

Spotkałam Ozannę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Ozannę jeszcze raz.
Widziałem dzisiaj Ozannę z mojej klasy.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ozannę.
Oszołomienie spadło teraz na Ozannę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ozanną

Tym razem korespondowałam z Ozanną.
Siedzieliśmy z Ozanną na ławce w parku.
Wymyśliłam z Ozanną nową zabawę.
Pracuję z Ozanną.
Karolina miała się spotkać z Ozanną przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ozannie

Teraz chcę napisać parę słów o Ozannie.
A o Ozannie to i słowa rzec nie umiał.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ozannie.
Marzę o Ozannie.
Nie wspomniałem na początku o Ozannie.

Wołacz (hej!): Ozanno

Dzień dobry Ozanno!
Gdzie jesteś Ozanno!?
Dobranoc Ozanno!
Hej Ozanno!
Ozanno! Wróć do mnie!