Odmiana imienia Owidusia przez przypadki

Owidusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Owidusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Owidusi

Celownik
(komu? czemu?):Owidusi

Biernik
(kogo? co?):Owidusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Owidusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Owidusi

Wołacz
(hej!):Owidusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OwidusiaOwidusia chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Owidusia?
Moje drugie imię to właśnie Owidusia.
Jak już wiecie mam na imię Owidusia.
Dobrze, że Owidusia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OwidusiPostanowiłam zadzwonić do Owidusi.
Tymczasem zauważyłam wpis Owidusi kilka dni temu.
Nie lubię Owidusi.
Nie ma Owidusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Owidusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
OwidusiNapisałem wiersz dzięki Owidusi.
Owidusi oczy błyszczą.
Tym razem nie damy Owidusi dojść do głosu.
Owidusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Owidusi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
OwidusięKacper patrzył na Owidusię ze zdumieniem.
Widzę Owidusię.
Spojrzał na Owidusię z zaciekawieniem.
Kawę kupioną przez Owidusię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Owidusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OwidusiąDorota spotkała się z Owidusią.
Wieczorem z Owidusią znowu idziemy na spacer.
Siedzieliśmy z Owidusią na kanapie.
Dwa dni temu miałam z Owidusią śmieszną przygodę.
Pracuję z Owidusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OwidusiPowoli spełniam swoje marzenia o Owidusi.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Owidusi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Owidusi.
Myślał o Owidusi i o swoim życiu.
Wspominam o Owidusi.

Wołacz:
(hej!)
OwidusiuWitaj Owidusiu!
Owidusiu! Gdzie jesteś?
Owidusiu! Wróć do mnie!
Cześć Owidusiu!
Dobranoc Owidusiu!