Odmiana imienia Owidka przez przypadki

Owidka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Owidka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Owidki

Celownik
(komu? czemu?):Owidce

Biernik
(kogo? co?):Owidkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Owidką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Owidce

Wołacz
(hej!):Owidko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OwidkaDla mnie było już jasne, ze Owidka umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Owidka zostaje z nami.
Owidka tego nie widzi.
Owidka wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Owidka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OwidkiSerce Owidki stanęło na moment.
Rozalia podeszła do Owidki.
Rodzina Owidki wyprowadziła się.
Specjalnością Owidki jest jazda na koniu.
Przedwczoraj były urodziny Owidki.

Celownik:
(komu? czemu?)
OwidceOwidce włosy stanęły dęba na głowie.
Oddaję Owidce list.
Dzięki Owidce święta nabrały nowego wymiaru.
Mama przyznała rację Owidce.
Tego Owidce było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
OwidkęLubię Owidkę.
Przeprosiłam Owidkę i poszłam dalej.
Odprowadziłam Owidkę do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Owidkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Owidkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OwidkąIdę na spacer z Owidką.
Razem z Owidką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę z Owidką na dyskotekę.
Pracuję z Owidką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Owidką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OwidcePrzy Owidce zapomniałem o wszystkim.
Mówimy tu oczywiście o Owidce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Owidce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Owidce.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Owidce.

Wołacz:
(hej!)
OwidkoDobry wieczór Owidko!
Owidko! Uważaj!
Owidko! Gdzie jesteś?
Dobranoc Owidko!
Owidko! Wróć do mnie!