Odmiana imienia Ottonek przez przypadki

Ottonek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ottonek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ottonka

Celownik
(komu? czemu?):Ottonkowi

Biernik
(kogo? co?):Ottonka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ottonkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ottonku

Wołacz
(hej!):Ottonku!

Przykłady deklinacji imienia Ottonek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ottonek

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ottonek.
Dziś Ottonek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ottonek nie umie śpiewać.
Jutro Ottonek wyjdzie ze szpitala.
Ottonek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ottonka

Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ottonka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ottonka.
Rodzina Ottonka wyprowadziła się.
Postawa Ottonka była zupełnie inna.
Dla Ottonka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik (komu? czemu?): Ottonkowi

Ten nie pozostał dłużny Ottonkowi.
Musiałam się zwierzyć Ottonkowi.
Coś muszę Ottonkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Chciałam szybko pochwalić się Ottonkowi.
Ottonkowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik (kogo? co?): Ottonka

Spojrzałam na Ottonka w wymownym geście.
Podchodzi, całuje Ottonka i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Ottonka.
Spojrzałem znacząco na Ottonka.
W Ottonka nagle coś wstąpiło.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ottonkiem

Sprzątam pokój razem z Ottonkiem.
Oboje z Ottonkiem wybuchliśmy śmiechem.
Sprzątam pokój z Ottonkiem.
Śpiewam z Ottonkiem.
Weekend spędzony z Ottonkiem był przesympatyczny.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ottonku

Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Ottonku.
Chciałbym być teraz przy Ottonku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Ottonku.
Wspominam o Ottonku.
W powrotnej drodze myślał o Ottonku.

Wołacz (hej!): Ottonku

Dziękuję Ottonku za rozmowę!
Dzień dobry Ottonku!
Gdzie jesteś Ottonku!?
Dobry wieczór Ottonku!
Cześć Ottonku!