Odmiana imienia Otto przez przypadki

Otto imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Otto

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ottona

Celownik
(komu? czemu?):Ottonowi

Biernik
(kogo? co?):Ottona

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ottonem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ottonie

Wołacz
(hej!):Otto!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OttoOtto wraca do domu.
Dziś Otto ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Za chwilę wróci Otto z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Otto zostaje z nami.
Na drugie imię mam Otto.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OttonaSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Ottona.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Ottona.
Postawa Ottona była zupełnie inna.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Ottona.
Przed sobą ujrzałam rękę Ottona.

Celownik:
(komu? czemu?)
OttonowiSłoik z kawą wyleciał Ottonowi z rąk.
Chciałam szybko pochwalić się Ottonowi.
Ottonowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Nie wiem, co powiedzieć Ottonowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ottonowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OttonaPopatrzyłam na Ottona przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałam na Ottona.
Ottona zaświerzbiały ręce.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Ottona.
Kacper patrzył na Ottona ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OttonemPowinnam jednak pojechać z Ottonem.
Sprzątam pokój z Ottonem.
Zobacz wywiad z Ottonem oraz innymi uczestnikami finału.
Przez chwilę oboje z Ottonem patrzyli na siebie.
Dorota spotkała się z Ottonem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OttoniePrzy Ottonie zapomniałem o wszystkim.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Ottonie.
Kiedyś chciałam napisać o Ottonie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Ottonie.
Dyskutuję o Ottonie.

Wołacz:
(hej!)
OttoDzień dobry Otto!
Witaj Otto!
Dobranoc Otto!
Gdzie jesteś Otto!?
Cześć Otto!