Odmiana imienia Ostapek przez przypadki

Ostapek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ostapek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ostapka

Celownik
(komu? czemu?):Ostapkowi

Biernik
(kogo? co?):Ostapka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ostapkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ostapku

Wołacz
(hej!):Ostapku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OstapekOstapek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Autorem niniejszego tekstu jest Ostapek.
Ostapek nie umie grać na gitarze.
Ja i Ostapek nie wiedziałyśmy, co robić.
Ostapek tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OstapkaPostawa Ostapka była zupełnie inna.
Jestem mamą Ostapka i jeszcze trojga innych dzieci.
Najbardziej polubiłam ojca Ostapka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Ostapka.
W słuchawce usłyszałam głos Ostapka.

Celownik:
(komu? czemu?)
OstapkowiZostawiam Ostapkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mam nadzieję, że Ostapkowi również się podoba.
Mama przyznała rację Ostapkowi.
Napisałem wiersz dzięki Ostapkowi.
Od początku próbujemy pomóc Ostapkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
OstapkaSpojrzałam na Ostapka jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Ostapka z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Ostapka i na moment odebrało mu wigor.
Na Ostapka spłynęła niewymowna ulga.
Ostapka zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OstapkiemSiedzieliśmy z Ostapkiem przy basenie.
Wymyśliłam z Ostapkiem nową zabawę.
Karolina miała się spotkać z Ostapkiem przed szkołą.
Ja z Ostapkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zginął w pojedynku z Ostapkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OstapkuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Ostapku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Ostapku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Ostapku.
Dyskutuję o Ostapku.
Zapraszam na film dokumentalny o Ostapku.

Wołacz:
(hej!)
OstapkuOstapku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Ostapku!
Dobranoc Ostapku!
Gdzie jesteś Ostapku!?
Dobry wieczór Ostapku!