Odmiana imienia Oskaruś przez przypadki

Oskaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Oskaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Oskarusia

Celownik
(komu? czemu?):Oskarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Oskarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Oskarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Oskarusiu

Wołacz
(hej!):Oskarusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OskaruśJak już wiecie mam na imię Oskaruś.
Na drugie imię mam Oskaruś.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Oskaruś.
Oskaruś ma katar i źle się czuje.
Oskaruś nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OskarusiaPrzez cały dzień czułam wzrok Oskarusia na sobie.
Postanowiłam zadzwonić do Oskarusia i chłopaków.
Serce Oskarusia stanęło na moment.
Przed domem Oskarusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Oskarusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
OskarusiowiOskarusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Nie wiem, co powiedzieć Oskarusiowi.
Oddaję Oskarusiowi list.
Oskarusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Oskarusiowi magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
OskarusiaOskarusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Oskarusia znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzała na Oskarusia jeszcze raz.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Oskarusia.
Przed wejściem spotkaliśmy Oskarusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OskarusiemZakończyliśmy edycję kwietniową z Oskarusiem.
Zostaliśmy z Oskarusiem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Oskarusiem na ławce w parku.
Przez chwilę oboje z Oskarusiem patrzyli na siebie.
Razem z Oskarusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OskarusiuMówimy tu oczywiście o Oskarusiu.
A o Oskarusiu to i słowa rzec nie umiał.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Oskarusiu.
Śpiewam o Oskarusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Oskarusiu.

Wołacz:
(hej!)
OskarusiuDzień dobry Oskarusiu!
Cześć Oskarusiu!
Gdzie jesteś Oskarusiu!?
Hej Oskarusiu!
Dziękuję Oskarusiu za rozmowę!