Odmiana imienia Orfuś przez przypadki

Orfuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orfuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orfusia

Celownik
(komu? czemu?):Orfusiowi

Biernik
(kogo? co?):Orfusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orfusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orfusiu

Wołacz
(hej!):Orfusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrfuśGdzie jest Orfuś?
Mam na imię Orfuś.
Za chwilę wróci Orfuś z lasu.
Jutro Orfuś wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Orfuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrfusiaNie lubię Orfusia.
Dla Orfusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Orfusia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Orfusia.
Nie ma Orfusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrfusiowiOpowiedziałam Orfusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je Orfusiowi.
Słoik z kawą wyleciał Orfusiowi z rąk.
Napisałem wiersz dzięki Orfusiowi.
Kto wie, może Orfusiowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
OrfusiaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Orfusia.
Przeprosiłam Orfusia i poszłam dalej.
Widzę Orfusia.
Postaram się namówić Orfusia na spacer.
Na Orfusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrfusiemA sytuacja z Orfusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Orfusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Orfusiem znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Orfusiem.
Ja z Orfusiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrfusiuPrzy Orfusiu zapomniałem o wszystkim.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Orfusiu.
Piszę o Orfusiu.
Myślał o Orfusiu i o swoim życiu.
Dziś napiszę o Orfusiu.

Wołacz:
(hej!)
OrfusiuDobry wieczór Orfusiu!
Hej Orfusiu!
Orfusiu! Uważaj!
Orfusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Orfusiu!