Odmiana imienia Orfuś przez przypadki

Orfuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orfuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Orfusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orfusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Orfusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Orfusiem

Biernik
(kogo? co?):Orfusiowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orfusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrfuśGdzie jest Orfuś?
Mam na imię Orfuś.
Za chwilę wróci Orfuś z lasu.
Jutro Orfuś wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Orfuś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Nie lubię .
Dla ten pies jest naprawdę bezcenny.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do .
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz .
Nie ma .

Celownik:
(komu? czemu?)
Opowiedziałam o przykrości która mnie spotkała.
Zerwał jabłko i podał je .
Słoik z kawą wyleciał z rąk.
Napisałem wiersz dzięki .
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
OrfusiaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Orfusia.
Przeprosiłam Orfusia i poszłam dalej.
Widzę Orfusia.
Postaram się namówić Orfusia na spacer.
Na Orfusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrfusiuA sytuacja z Orfusiu rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Orfusiu znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wieczorem z Orfusiu znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Orfusiu.
Ja z Orfusiu chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Przy zapomniałem o wszystkim.
Anna sama już nie wie, co myśleć o .
Piszę o .
Myślał o i o swoim życiu.
Dziś napiszę o .

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
Hej !
! Uważaj!
! Gdzie jesteś?
Dzień dobry !