Odmiana imienia Orfek przez przypadki

Orfek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orfek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orfka

Celownik
(komu? czemu?):Orfkowi

Biernik
(kogo? co?):Orfka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orfkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orfku

Wołacz
(hej!):Orfku!

Przykłady deklinacji imienia Orfek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Orfek

Ja i Orfek nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Orfek?
Orfek nie umie śpiewać.
Gdzie jest Orfek?
Moje drugie imię to właśnie Orfek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Orfka

Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Orfka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Orfka.
Ręka Orfka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Zostało sto dni do narodzin Orfka.
Szkoda że Orfka prawie że w ogóle nie ma.

Celownik (komu? czemu?): Orfkowi

Orfkowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Coś muszę Orfkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Zszedłem z drogi Orfkowi i usiadłem w fotelu.
Dzięki Orfkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Orfkowi dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Orfka

Widzę Orfka.
Orfka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Podchodzi, całuje Orfka i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Orfka.
Spojrzałem znacząco na Orfka.

Narzędnik (z kim? z czym?): Orfkiem

Wieczorem z Orfkiem znowu idziemy na spacer.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Orfkiem.
Oboje z Orfkiem wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Orfkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Śpiewam z Orfkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Orfku

Naszą piosenkę pisali z myślą o Orfku.
Mamrotał coś o Orfku, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Orfku.
No a teraz trochę więcej o Orfku.
Mówimy tu oczywiście o Orfku.

Wołacz (hej!): Orfku

Dziękuję Orfku za rozmowę!
Witaj Orfku!
Hej Orfku!
Orfku! Uważaj!
Orfku! Wróć do mnie!