Odmiana imienia Orestuś przez przypadki

Orestuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orestuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Orestusia

Celownik
(komu? czemu?):Orestusiowi

Biernik
(kogo? co?):Orestusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Orestusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orestusiu

Wołacz
(hej!):Orestusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrestuśOrestuś tego nie widzi.
Dla mnie było już jasne, ze Orestuś umiera.
Moje drugie imię to właśnie Orestuś.
Mam na imię Orestuś.
Jutro Orestuś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
OrestusiaRozalia podeszła do Orestusia.
Postanowiłam zadzwonić do Orestusia.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Orestusia.
Rodzina Orestusia wyprowadziła się.
Szukałem linków do strony Orestusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrestusiowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Orestusiowi.
Mama przyznała rację Orestusiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Orestusiowi coś się stało.
Zerwał jabłko i podał je Orestusiowi.
Orestusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
OrestusiaPatrzył na Orestusia z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Orestusia za rękaw płaszcza.
Przeprosiłam Orestusia i poszłam dalej.
Zdjęcie przesłane przez Orestusia.
Sierżant wpatrywał się w Orestusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
OrestusiemOboje z Orestusiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Orestusiem.
Razem z Orestusiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Zostanę tu tylko z Orestusiem i chłopakami.
Refleksyjnie po spotkaniu z Orestusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrestusiuZwiązana jest z nią legenda o Orestusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Orestusiu.
Dyskutuję o Orestusiu.
Na koniec parę słów o Orestusiu.
Ten wiersz jest o Orestusiu.

Wołacz:
(hej!)
OrestusiuDobry wieczór Orestusiu!
Orestusiu! Uważaj!
Hej Orestusiu!
Dobranoc Orestusiu!
Orestusiu! Gdzie jesteś?