Odmiana imienia Orencjuś przez przypadki

Orencjuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Orencjuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Orencjusiu

Biernik
(kogo? co?):Orencjusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Orencjusiowi

Wołacz
(hej!):Orencjusia!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
OrencjuśW domu Orencjuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem artykułu jest Orencjuś.
Orencjuś nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Orencjuś.
Dobrze, że Orencjuś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Szkoda że prawie że w ogóle nie ma.
Przed sobą ujrzałam rękę .
Jestem mamą i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
OrencjusiuOczywiście każdy przyzna rację Orencjusiu.
Opowiadam Orencjusiu o swoich zainteresowaniach.
Zerwał jabłko i podał je Orencjusiu.
Proszę Orencjusiu nie dokuczać!
Zostawiam Orencjusiu karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
OrencjusiaOrencjusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Orencjusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzył na Orencjusia z pełnym zgrozy podziwem.
Patrzył na Orencjusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Orencjusia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Zakończyliśmy edycję kwietniową z .
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Obie z postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
OrencjusiowiChciałam dowiedzieć się więcej o Orencjusiowi.
Od ostatniego wpisu o Orencjusiowi wydarzyło się sporo.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Orencjusiowi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Orencjusiowi.
Rozmawiam o Orencjusiowi.

Wołacz:
(hej!)
OrencjusiaOrencjusia! Wróć do mnie!
Cześć Orencjusia!
Orencjusia! Uważaj!
Dzień dobry Orencjusia!
Witaj Orencjusia!